Uzun yol şoförleri. Her insanın hikayesi farklı, onlarınki apayrı. Ailelerinden uzak günlerce tek başlarına yol tepiyorlar. Uzun parlementleri tek arkadaşları.
Aynalarında ailelerin fotoğrafları. Yol boyunca  düşünüyorlar. Acaba ne düşünüyorlar? Veya düşün düşün düşünecek bir şey kalıyormu ki?
Çoğu insan sever sanırım uzun yol yolculuklarını. Tabiki kendi arabanla olursa daha tatlı ama olmasa da olur. Otobüste hiç tanımadığın birinin yanına oturarak
düşüncelere dalmak, düşüncelerinle yalnız kalmak. Ha bir de yataklı vagon olayı var. Şimdilerde tercih edilmiyor. Ama kesinlikle hiç binmemiş birinin
onu yaşaması lazım. Gece sarı ışık lambalarının sıra sıra aydınlattığı vagonunda geçtiğin şehirleri, insanları izleyerek düşüncelere dalıp gitmek...
Raylardan giderken trenin çıkardığı ses en güzel melodidir. Otobüs şoförleri. Tek elleriyle çaylarını hazırlayıp  sigaralarını yakarlar. Sadece o anı
izlesen Nuri Bilge Ceylan'ın karelerinden biri olduğunu düşünürsün. Otostop çekenler içinse ayrı bir keyiftir onlarla sohbet etmek. Kimisi sohbet etmeyi
çok sevmez, kimisi de konuşacak kişi arar. İkisiyle de sohbet etmek ayrı zevkli.

Hepimizin farklı hayatları var, farklı hayatları olacak. Acaba uzun yol şoförü olsak nasıl birisi olurduk? Ben hep yaptığı işten, aldığı ücretten memnun olmayan
insanları görünce hayal ederim. Bu adam şimdi bir iki sene yemiyor, içmiyor para biriktiriyor. Sonra biriktirdiği parayla dersaneye yazılıyor. Gece gündüz ders
çalışıyor ve güzel bir iş sahibi olarak hayata geri dönüyor. Neden yapmazlar ki diye düşünürüm hep.

Çocukken çok severdim tırları, kamyonları görünce selam vermeyi. Çocukları varsa mutlu olurlar diye aklımdan geçirirdim. Bugün üniversitede tek başına
kitap okuyan birinin yanına çay alıp gittiğinde terslenme ihtimalin var. Bu abilerimin çoğu otostop çeken hiç tanımadıkları insanları arabalarına alıyorlar ve saatlerce
beraber yol gidip sohbet ediyorlar. Bazen düşünüyor insan, neden bu kadar korkuyoruz insanlardan, sokaktaki kedilerden köpeklerden? Çok korkutularak büyütülüyoruz. Ne kadar
doğrudur bilmiyorum ama bana çok da doğru gelmiyor. Kuduz bulaşır, sevme, hastadır, pirelidir veya tanımadığın insanlarla konuşma.

Yakında yola çıkacağız Ümit'le. 4 yıllık hayalimizi sonunda gerçekleştireceğiz. Zaman kaygısı olmadan para  kaygısı olmadan beraber on gün geçireceğiz. Kolunuzda
saatsiz, cebinizde telefonsuz ve parasız bir gün geçirdiğinizi düşünsenize. Sadece ama sadece canının istediği yere yol almak, istediğin yerde durmak, istediğin yerde
gece kamp kurup kalmak. Günlük hayatımızda bizi kısıtlayan çok fazla şey var. İlerde nasıl bir hayat kuracağım bilmiyorum ama tam ortasını bulmaya çalışacağım.